@article { author = {}, title = {“Is There Still Anything to Say About Reality and Truth?}, journal = {Philosophical Meditations}, volume = {1}, number = {3}, pages = {107-129}, year = {2009}, publisher = {University of Zanjan}, issn = {2228-5253}, eissn = {2588-3615}, doi = {}, abstract = {American philosopher Hilary Putnam (1926- ) has been a major contributor to the philosophy of mind, language, and knowledge in recent j decades. An earlier proponent of a "functionalist': '1 approach to mind and reference, Putnam later argued for an "internal" or "pragmatic realism;' in- fluenced by Peirce and James, for which the de- pendence of reference on humanly constructed theory does not undermine a realist account of truth. As he explains in the following 1985 lec- ture, for Putnam there can be no truth about the world that holds independent of a conceptual scheme; but given any such scheme, reference is fixed and not merely "conventional:' As such, his opposition to Richard Rorty's postmodern- ism is instructive. Both reject foundationalism on the basis of pragmatism. For Putnam, how- ever, having abandoned the hope for a "God's eye view" of reality, pragmatism leaves us with a chastened, but still realist and philosophical, account od truth.}, keywords = {“Is There Still Anything to Say About Reality and Truth?}, title_fa = {آیا هنوز دربارهی واقعیت و صدق چیزی برای گفتن هست؟}, abstract_fa = {فیلسوف آمریکایی هیلاری پاتنم (متولد 1926) در دهه‌های اخیر نویسنده‌ی بزرگی در زمینه‌ی فلسفه‌ی ذهن، فلسفه‌ی زبان و فلسفه‌ی شناخت بوده است. پاتنم که در ابتدا مدافع روی‌کردی «کارکردگرایانه» به ذهن و ارجاع بود، بعدها تحت تأثیر پیرس و جیمز به نفع نوعی «واقع‌گرایی درونی» یا «عمل‌گرایانه» استدلال آورد، که به موجب آن وابستگی ارجاع به نظریه‌ای که توسط انسان بنا شده است، آسیبی بر یک توضیح واقع‌گرایانه از صدق وارد نمی‌سازد. همان طور که پاتنم در این سخن‌رانی (1985) شرح داده است، از نظر وی هیچ حقیقتی درباره‌ی جهان نمی‌تواند مستقل از شاکله‌ای مفهومی وجود داشته باشد؛ اما با وجود در نظر گرفتن چنین شاکله‌ای، ارجاع ثابت است و صرفاً «قراردادی» نیست. به این معنا، اختلاف او با پست‌مدرنیسمِ ریچارد رورتی آموزنده است. هر دوی آن‌ها مبناگرایی را بر اساس عمل‌گرایی رد می‌کنند. با این حال، از نظر پاتنم با ناامید شدن از یک «نگاه از چشم خدا» به واقعیت، عمل‌گرایی یک توضیح تعدیل‌یافته، اما در عین حال واقع‌گرایانه و فلسفی از صدق در اختیار ما می‌گذارد.                                                                         لارنس کهون}, keywords_fa = {آیا هنوز دربارهی واقعیت و صدق چیزی برای گفتن هست}, url = {https://phm.znu.ac.ir/article_19511.html}, eprint = {https://phm.znu.ac.ir/article_19511_0a3b86e616107e0d4ff1d95e87e2c76c.pdf} }