نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
هیات علمی دانشگاه زنجان
چکیده
هنر مدرن منادی دوران جدیدی است، دوران تعلیق و وانهادگی؛ دورانی که در حوزه‌های عمومی‌تر پست‌مدرن نامیده می‌شود. پساساختارگرایی اندیشه‌ی چنین دورانی است، دورانی که انسان به سرشت تاریخی خود پی می‌برد و از بند لوگوس می‌گسلد. اما این وانهادگی، برخلاف تصور رایج، زندگی را با نسبیت محض و بی‌معنایی مواجه نمی‌سازد. می‌خواهیم ببینیم در اندیشه‌ی پساساختارگرا چه بر سر هنر می‌آید. در واقع «هنر بدون لوگوس» موضوع اصلی این مقاله است. در این مقاله با معرفی و نظریه‌پردازی پیرامون مفهوم «فدرالیسم زبانی» تلاش می‌کنیم خوانشی متفاوت از هنر در پارادایم پساساختارگرایی ارائه دهیم. با کنار گذاشتن لوگوس، بار تعهد هنر بر دوش «دیگری» قرار می‌گیرد. در این معنا هنر اساساً متعهد است، اما نه دیگر تعهد به امری متافیزیکی، که تعهدی زمینی و این‌جهانی. در این مقاله با معرفی و نظریه‌پردازی پیرامون مفهوم «فدرالیسم زبانی» تلاش می‌کنیم خوانشی متفاوت از هنر در پارادایم پساساختارگرایی ارائه دهیم. با کنار گذاشتن لوگوس، بار تعهد هنر بر دوش «دیگری» قرار می‌گیرد. در این معنا هنر اساساً متعهد است، اما نه دیگر تعهد به امری متافیزیکی، که تعهدی زمینی و این‌جهانی.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Art without Metaphysics: A Post-structuralist Reading of Art
نویسنده [English]
- Hassan Fatzade
چکیده [English]
Modern art proclaims a new epoch, epoch of suspension and release, the epoch called postmodern in public spheres. Post-structuralism is the thought of this epoch, the epoch in which man realizes his historical nature, and releases from Logos. Nevertheless, this release, contrary to the current conception, does not confront the life with pure relativism and meaninglessness. We want to see what would happen to the art in post-structuralism. In fact, the main theme of this article is "the art without Logos". In this article, by introducing and theorizing about “Linguistic Federalism” we would try to present a novel and different reading of art in post-structuralist paradigm. By laying aside Logos, commitment of art would charge to the "other". In this way, art is essentially committed, although not a metaphysical one, but a mundane commitment. In this article, by introducing and theorizing about “Linguistic Federalism” we would try to present a novel and different reading of art in post-structuralist paradigm. By laying aside Logos, commitment of art would charge to the "other". In this way, art is essentially committed, although not a metaphysical one, but a mundane commitment.
کلیدواژه‌ها [English]
- art
- Metaphysics
- Logos
- Sign
- Language
- Post-structuralism
)