نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مریم عسگرپورعلی ¹
• حسین شیخ رضایی ²

¹ دکتری فلسفه علم/ دانشکده الهیات و فلسفه/ دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات/ تهران/ ایران

² استادیار مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور/ تهران/ ایران

چکیده

رویکردهای طبیعت‌گرایانه به اخلاق درصدد هستند تا از یافته‌های علوم تجربی در مباحث فلسفه‌ی اخلاق بهره گیرند. از معروفترین رویکردهای طبیعت‌‌گرایانه به اخلاق رویکرد تکاملی است. اخلاق تکاملی همواره به ارتکاب مغالطه‌های طبیعت‌گرایانه متهم بوده است. مغالطه‌ی طبیعت‌گرایانه دو قرائت هیومی و موری دارد. قرائت هیومی که به قرائت استنتاجی مغالطه‌ی طبیعت‌گرایانه نیز موسوم است استنتاج «بایدها» از «است‌ها» را ارتکاب به نوعی مغالطه می‌داند. قرائت موری که به قرائت تعریفیِ مغالطه‌ی طبیعت‌گرایانه موسوم است تعریف ویژگی‌های اخلاقی به ویژگی‌های نااخلاقی، و به ویژه ویژگی‌های طبیعی، را مغالطه درنظر می‌گیرد. در این مقاله پس از معرفی اخلاق تکاملی روس دلایل وی برای آنکه دچار مغالطه‌های طبیعت ‌ گرایانه نشده است آورده می‌شوند. سپس به این پرسش پاسخ می‌دهیم که آیا روس واقعا از مغالطات اجتناب کرده است یا خیر. پاسخ ما به این پرسش مثبت است. اما همگام با منتقدانی مانند روتشیفر و مارتینسن نشان خواهیم داد که هزینه‌ی اجتناب از این مغالطه‌ها از عینیت انداختن اخلاق بوده است. سپس به این پرسش می‌پردازیم که آیا روس می‌توانست بدون آنکه اخلاق را از عینیت بیاندازد و آنرا موهومی بپندارد دچار مغالطه‌ها نشود؟ و نشان خواهیم داد که با دادن نقش بیشتری به فرهنگ می‌توانست چنین قرائتی ارائه دهد. بنابراین هدف مقاله مخالفت با قرائت ذهنی روس از اخلاق و دفاع از قرائتی است که عینی گرایانه باشد. به نظر ما عناصری از این قرائت را در آراء خود روس نیز می توان یافت که در انتهای مقاله آورده شده‌اند.

کلیدواژه‌ها

• "طبیعت گرایی اخلاقی"
• "مغالطه ی طبیعت گرایانه"
• " داروینیسم اجتماعی"
• "اخلاق تکاملی"

عنوان مقاله [English]

The possibility of avoiding naturalistic fallacy in ethics from the viewpoint of Michael Ruse

نویسندگان [English]

• maryam AsgarpourAli ¹
• Hossein Sheykhrezaee ²

¹ philosophy of science/ Faculty of Theology and Philosophy/ Islamic Azad University Science and Research Branch/ Tehran/Iran

² National Research Institute for Science Policy/tehran/Iran

چکیده [English]

The naturalistic approaches to ethics try to find some solution to problems of moral philosophy with an emphasis on finding of empirical science. One of the most famous naturalistic approaches to ethics is evolutionary approach. Evolutionary explanations of morality have always been accused of committing naturalistic fallacy. The naturalistic fallacy has two Humean and Moorian versions. Hume's reading, also known as deductive version of the naturalist fallacy, suggests that the inference of values from facts is a kind of fallacy. Moore's version of naturalistic fallacy, says that defining moral properties based on immoral properties, and in particular natural properties, is impossible. In this article, after introducing Ruse's evolutionary ethics, his reasons for not having been committed to naturalistic fallacies are brought. Then we answer this question if he really avoided the fallacies. Our answer to this question is yes. But, along with critics like Rottscheafer and Martinsen, we will show that the cost of avoiding these fallacies has been to discarding the objectivity of ethics.Would Ruse without endorsing an illusionary and subjective account of morality avoid the naturalistic fallacy? We will demonstrate that such a reading can be offered by giving a greater role to culture. Thus, the purpose of the article is to oppose the Ruse's illusionary readings of morality and to defend an objectivist reading. In our opinion, elements of this reading can also be found in the work of the Ruse himself and will be offered at the end of the article.

کلیدواژه‌ها [English]

• "moral naturalism"
• "naturalistic fallacy"
• "social darwinism"
• "evolutionary ethics"