مهدی شقاقی
چکیده
در مقالۀ حاضر با انجام بررسیهایی در فرااخلاق، سعی کردیم به بررسی مسئولیت اخلاقی ارتکاب به ارائۀ عمدی اطلاعات کاذب بپردازیم. برای انجام این پژوهش تلاش شد که از دو روش تحلیل مفهومی و موازنۀ متأملانه ...
بیشتر
در مقالۀ حاضر با انجام بررسیهایی در فرااخلاق، سعی کردیم به بررسی مسئولیت اخلاقی ارتکاب به ارائۀ عمدی اطلاعات کاذب بپردازیم. برای انجام این پژوهش تلاش شد که از دو روش تحلیل مفهومی و موازنۀ متأملانه استفاده شود. گفتیم که مهمترین مصداق اطلاعات کاذب عمدی، گزارشهای سازمانی غلط است و سپس بررسی کردیم که این امر در چه شرایطی اتفاق میافتد. بنابراین، در گام نخست بررسی کردیم که آیا ارائۀ اطلاعات کاذب عمدی از نوع دوراهی (تنگنای) اخلاقی هست یا نه و اثبات شد که دوراهیهای اخلاقی منطقاً به تناقض میرسند. در گام دوم بررسی کردیم که آیا ارائۀ اطلاعات کاذب در شرایط فشار اتفاق میافتد یا خیر و لذا شرایط امکان تصمیم اخلاقی تحت فشار را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اخلاق ایدئالگرا در تبیین اعمال تحت فشار موفق نیست و لذا عمل به اخلاق مراقبتگرا و تبعیت از بهترین رویهها، درستترین کار است به شرطی که عمل از زیر «کمک به رفع فقر و فاصلۀ طبقاتی و اجتماعی بین فقیر و غنی نگریزد. در گام سوم بررسی کردیم که آیا ارائۀ اطلاعات کاذب عمدی به دلیل ضعف اراده است یا خیر. در انتهای بررسی به دو عامل مهم اراده و میل رسیدیم و بر اساس نظریۀ «خود کامل»، 8 گزاره برای تعیین مسئولیت اخلاقی ارائه کردیم و در انتها گفتیم که اگر با مسئلۀ «میل مقاومتناپذیر» روبهرو بودیم، باید بر اساس قاعدۀ «واکنش متعادل به براهین» مسئولیت اخلاقی تعیین شود.
