نوع مقاله : مقاله پژوهشی

چکیده

می‌توان برای فرهنگ به‌معنای فلسفی و خاص کلمه، هم منشأیی غیربشری و هم منشأیی بشری درنظر گرفت. بدین معنا که گونه‌ای از فرهنگ به‌همراه مؤلّفه‌ها و عناصر تشکیل دهندۀ آن،‌به‌طورذاتی غیر بشری و بنابراین هدیۀ حق‌تعالی و یا کلام وجود است و سنخی دیگر از آن، تجلی فکر و اندیشۀ بشر است. هرچند دربارۀ نوع دوم، سخن از مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی امری مقبول و پذیرفتنی است؛ اما سخن دربارۀ مورد نخست، اندکی پیچیده و بحث‌برانگیز است. این پیچیدگی تا حدّ بسیار زیادی در اصل ادعا؛ یعنی غیربشری بودن این سنخ از فرهنگ ریشه دارد. در این نوشتار پس از تفکیک این دو سنخ فرهنگ و تبیین برنامه‌ریزی فرهنگی برای فرهنگ‌های ساخت بشر، برخلاف برخی تلقی‌ها، امکان برنامه‌ریزی برای فرهنگ‌هایی که منشأ غیربشری دارند نیز تبیین گردیده است. بر این اساس می‌توان گفت، هرچند حکمت و فرهنگ آغازی غیربشری دارد؛ اما در عین حال نقش و سهم انسان در پاسداری و ترویج این میراث در مکان‌ها و زمان‌های مختلف غیرقابل انکار است.

کلیدواژه‌ها

• فرهنگ
• برنامهریزی فرهنگی
• سنّت
• خداوند
• انسان

عنوان مقاله [English]

On the Origin of Culture and its Change and Management

چکیده [English]

In its philosophical sense, the word "culture" maybe said to have both non-human and human origins. One kind of culture (and its components and elements) is inherently non-human, and hence a gift from God. Another kind of culture originates from human thinking. As for the latter, it is logical and acceptable to speak of cultural planning and management. The first category, however, is slightly more complicated and controversial. This article is an attempt to make a distinction between these two types of culture and suggest that not only cultural programming for the explanation of human cultures is possible, but also we can plan for cultures with non-human origin. This is to say that although culture and sophism have non-human origin, it is possible to protect and promote their heritage in different places and times by human beings.

کلیدواژه‌ها [English]

• culture
• Cultural Planning
• tradition
• human
• God